Allerlei mensen spreken ons aan in het kader van de gebeurtenissen rond de toewijzing van woningen aan de Westhavenkade. Ook in schriftelijke vorm....

Wij houden het graag bij de feiten.
In het kader van het onderzoek plaatsen wij hier relevant feitenmateriaal op onze website. Deze zeer leesbare brief van Anneke de Jong valt hieronder - met onze dank voor haar toestemming deze te plaatsen.

Jack Tsang - GroenLinks.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Vlaardingen 8 september 2007

 
Geachte heer Tsang, Groenlinks fractie,

Het is me allemaal wat, het gedoe rondom de prachtige, doch volgens de gemeente verouderde brugwachterswoningen, waarin ik al 36 en mijn moeder inmiddels al zo'n 56 jaar redelijk tevreden woonachtig zijn. Vorige week heb ik met mijn zus het debat over deze woningen bijgewoond. Ik kan wel zeggen met stijgende verbazing. Naar aanleiding van dat debat en de ontwikkelingen, heb ik een stukje op mijn weblog gepubliceerd. Onder het mom van hoor en wederhoor, stuur ik U dat bij deze toe, zodat U ook het verhaal van de kant van de bewoners krijgt. Wie weet, misschien heeft U er nog iets aan...

Vlaardingen wordt steeds leuker. Nee, echt. Zo hebben we sinds een paar jaar Het Zomerterras, om maar wat te noemen. Leuk, voor elk wat wils. We kunnen zeer binnenkort weer naar ons eigen, geheel opgepimte theater, ook leuk. Die trouwens weer gewoon Stadsgehoorzaal heet, nog leuker. We hebben een leuke burgemeester (vind ik; hij lijkt mij sympathiek. Loopt groetend over straat, ik geef het je te doen.) En wat te denken van de terrasjes op de Westhavenkade? Geeft het allemaal weer een beetje sjeu. En er gebeurt nog eens wat. Als bewoner van de Westhavenkade maak je nog eens wat mee. Zoals nu, de "brugwachterswoningen-soap". Nou vooruit dan, voor die twee Vlaardingers die nog niet terug waren van vakantie en voor die drie niet-Vlaardingers die dit misschien lezen: vier anti-krakers worden uit hun woning gezet, een half uur na de sleuteloverdracht staan de nieuwe bewoners op de stoep, die dan weer de zonen van respectievelijk een wethouder en de gemeentesecretaris blijken te zijn. Maar dat is toeval. Hun functie? Anti-kraak. Voor deze nieuwe, door de gemeente geplaatste anti-kraakbewoners wordt en passant in hun toekomstige anti-kraakwoningen nog even nieuw sanitair geplaatst en worden de loden leidingen vervangen. Alles komt uiteindelijk aan het licht doordat één van de vorige, zojuist op straat gezette anti-kraakbewoners, naast zijn studie part-time als postbezorger werkt en post met wel twee heel bekende namen op zijn oude adres en het adres eronder moest bezorgen. Goed, de zaak is aan het rollen gegaan en de nieuwe antikrakers hebben hun woningen nooit betrokken om elke schijn van belangenverstrengeling tegen te gaan. Op de vraag van TV Rijnmond of er niet veel meer mensen op zo'n woning zitten te wachten dan alleen familie van gemeentefunctionarissen, antwoordde loco-burgemeester Anny Attema dat het allemaal wel meevalt met die wachtlijsten. Ik ken Vlaardingers die daar anders over denken.
Maar goed, van belangenverstrengeling is dus nooit sprake geweest. Het is louter toeval. Jaja...
Ondertussen verschijnen er allerlei berichten in de krant. Het pand zou te koop aangeboden worden, daarom moeten er mensen in zitten die er snel weer uitgezet kunnen worden. Anti-krakers dus. Maar wat te doen met de originele bewoners? Als één van de originele bewoners ga je je toch even achter de oren krabben als je dat leest. Maar los van iemand die aan de deur keurig netjes zijn excuses aan komt bieden voor alle toestanden van de laatste week, blijft het ijzig stil. Dan is er maar één manier om wat meer helderheid te krijgen: op naar het door de SP aangevraagde spoeddebat.
De burgemeester heet de overvolle publieke tribune welkom met de woorden dat de politiek blijkbaar leeft in Vlaardingen. Persoonlijk denk ik eigenlijk meer dat juist deze kwestie leeft in Vlaardingen, niet zo zeer de politiek op zich.
Het is goed dat er nog een rij stoelen voor mij staat. Anders zou ik van verbazing zeker voorover gevallen zijn. Tussen de drie schorsingen door hoor ik dat het pand nu toch weer niet verkocht zal gaan worden, dat er inderdaad sanitair en loden leidingen vervangen zijn in de leegstaande woningen en dat de wethouder zelf heeft gevraagd of de woning misschien iets zou zijn voor zijn zoon. Op persoonlijke titel, dat wel. Niet als wethouder. Maar ja... dat is ie natuurlijk wel, wethouder. De rol van de gemeentesecretaris blijft tot zover onbekend.
In een verklaring zegt de wethouder naïef, of in de ogen van anderen zelfs wel dom te zijn geweest deze stap te hebben genomen. Hij betreurt het ook. Dat zijn nog eens mooie woorden; dan mag je aanblijven. Om het sentiment onder de aanwezigen nog een beetje op te porren vertelt hij ook waarom hij aan zijn zoon dacht als ideale bewoner van één der appartementen. Ik citeer: "Mijn zoon is twintig, student en hij staat al twee jaar ingeschreven..." Op dat moment kan ik een afkeurend geluid niet binnen houden. Rechts van mij op de tribune zit mijn zus. Komt uit een relatie, is vijfenveertig, en staat al drie jaar ingeschreven, wachtend op een woning. Zelfde situatie, minder privileges. Oh nee, sorry... toeval natuurlijk. Minder toeval. Het sentiment schiet bij mij even in het welbekende verkeerde keelgat.
De motie van wantrouwen aan het adres van de wethouder wordt nipt verworpen, maar er wordt wel een onderzoekscommissie aangesteld die de zaak wat dieper gaat bekijken.
Tijdens een schorsing komen we een leraar Nederlands van de middelbare school tegen. Of we nog wat van 'm hebben opgestoken. Ik vergeet voor het gemak even dat ik na de verplichte boekenlijsten op school een absolute antipathie heb ontwikkeld voor de Vaderlandse literatuur. Het is nu respectievelijk twintig jaar na mijn Mavo en achttien jaar na mijn Havo-examen; ik denk niet dat het ooit nog goed komt... Maar dat zeg je niet tegen zo'n man. Dat leest ie ooit misschien wel eens ergens op een weblog. Dat ik als oprechte anglofiel wel tassen vol Engelstalige boeken mee terug breng van vakantie, houd ik ook maar voor me. Zus vertelt dat ik graag schrijf. Terwijl ik de trappen van het Vlaardingse stadhuis afdaal en dit verhaal zich in mijn brein ontvouwt, denk ik er achteraan: ja lekker, schrijven... het lucht zo heerlijk op... Pfff...

Ik zit als bewoner nog met veel meer vragen, maar kwam ook nog een interessante op jullie site tegen. Omdat ik geen idee heb welke informatie er uiteindelijk door de gemeente wordt vrijgegeven, kan ik jullie wel onze kant vertellen. Het betreft hier vraag 9.

9. Klopt het dat de voormalige bewoners, ondanks hun verzoek, niet of nauwelijks geïnformeerd zijn over de achtergronden van de besluitvorming? Zo ja, waarom doet de gemeente daar 'geheimzinnig' over? Zo nee, waar bestond de verstrekte informatie precies uit?

Dat klopt inderdaad. De oude (Ad-Hoc) bewoners hebben mij, als één van de vaste bewoners ingelicht over het contact dat er is geweest met de gemeente. Er is mij verteld dat er contact is geweest met de wethouder die over de huisvesting gaat. Deze heeft vervolgens volgens de oud-bewoners hun vragen zeer ontwijkend beantwoord. De vraag of zij niet in hun woning konden blijven via de gemeente is gesteld, we weten inmiddels allemaal wat het antwoord hierop geweest moet zijn. De vraag wat nou precies de plannen waren met het pand, werd ook niet afdoende beantwoord, omdat "jullie maar anti-krakers zijn" en toen de vraag werd gesteld hoe het dan zat met de huidige bewoners, volgde er een kortaf: "die krijgen binnenkort wel te horen wat er gaat gebeuren." De oud bewoners hebben mij toen benaderd of ik, als vaste bewoner, ook nog eens contact met de gemeente zou willen opnemen, om zo te kijken of ik wel eerlijke antwoorden zou krijgen. Helaas is daar door omstandigheden toen niets van gekomen.
In tegenstelling tot het verhaal van de betreffende wethouder hebben wij, als vaste bewoners niets meer gehoord. Wij hebben alleen na 20 juli een brief ontvangen met de mededeling dat er een bouwkundig onderzoek zou gaan plaatsvinden om te bepalen hoe de staat van onderhoud is in relatie tot de taxatiewaarde. (Dit was ook het moment waarop ik voor het eerst het vermoeden kreeg van een op handen zijnde verkoop.) Het verzoek was om contact op te nemen om e.e.a. in een gesprek te verduidelijken en een afspraak te maken wanneer het bouwkundig onderzoek zou kunnen plaatsvinden. Het gesprek is er nooit geweest, en het bouwkundig onderzoek heeft zonder afspraak twee dagen voor onze vakantie (op de dag van de uitzetting van de andere bewoners, namelijk 25 juli jongstleden) plaatsgevonden.

Met vriendelijke groet,
Anneke de Jong,
Westhavenkade 76.

--------------------------------------
Nagekomen: 9 september 2007
--------------------------------------
Een kleine aanvulling betreffende het al dan niet aanwezig zijn van loden waterleidingen, omdat men mij daar vragen over stelde na het debat.

In eerste instantie dacht ik dat onze leidingen van koper waren, maar het lijkt er toch op dat de leidingen die niet zichtbaar zijn, dus achter de muren en onder de vloeren, wel degelijk van lood zijn. Heel vreemd dat er voor twee nieuwe, en vooral tijdelijke, anti-kraak bewoners wel loden leidingen worden vervangen en voor de originele bewoners en destijds de ad-hoc bewoners niet.
Ik probeer nu uit te vinden of loden waterleidingen (de binnenleiding dus) wel of niet gesaneerd moeten zijn in huurwoningen. Daarover bestaat nogal wat onduidelijkheid. Verschillende instanties spreken elkaar tegen. Zelfs telefonische informatie bij het ministerie van VROM (bij monde van een telefonist van Postbus 51, bleek later), leverde geen helder antwoord op. Alleen op de website van milieu centraal is iets te vinden: "Eind 2006 moeten 100 procent van de loden leidingen in huurwoningen en 90 procent van de loden leidingen in particuliere woningen zijn gesaneerd.".

Nou goed, ik ben nog niet helemaal zeker van mijn zaak, ik ben tenslotte geen loodgieter, maar ik doe m'n best om ook dit boven water (mooie beeldspraak, al zeg ik het zelf) te krijgen. Principekwestie.