Jack Tsang: 'n bijzondere ervaring!

Alle Vlaardingers die vanaf 24 augustus 2005 Nederlander zijn geworden waren die dag met hun familie uitgenodigd op het stadhuis. Slechts één deelneemster, van de tien die zich hadden opgegeven, was er helemaal klaar voor om het middagprogramma 'te ondergaan', mevrouw Elham Youssef.
Ongetwijfeld zal deze lage opkomst te maken hebben met 't simpele feit dat ook genaturaliseerden gewoon aan het werk zijn overdag!

Gelukkig, want 'meedoen' vinden we allemaal nogal belangrijk. Maar voor de organisatoren was het wel even schrikken die middag.....

’s Avonds was het anders
Tussen zestig en tachtig genodigden hebben actief deelgenomen aan het prima avondprogramma. Jammer voor de thuisblijvers, want ze hebben een belangrijk evenement gemist. Dat een aantal niet ingaat op zo'n uitnodiging, na een behoorlijk langdurig en frustrerend gevecht met de IND, is overigens wel begrijpelijk.

De dag moet gezien worden als onderdeel van het integratieproces.
Uiteindelijk gaat het er natuurlijk om of de nieuwkomers een vorm van maatschappelijk succes hebben, een baan, een goed huis etc.
Belangrijk voor míj in dit proces is 'dat we nooit iets van nieuwkomers vragen wat we zelf niet zouden kunnen opbrengen'. Dan werkt het immers niet.
In de fractie hadden we het van tevoren nog even over de bijeenkomst gehad: is het welkomstgehalte voldoende zichtbaar/voelbaar, is er sprake van een aanzet tot verbondenheid, zijn de nieuwkomers zelf ook actief en heeft het geheel niet een ál te folkloristisch tulpgehalte?
Voor alle duidelijkheid: verbondenheid is iets anders dan de 'gebondenheid' waar sommige politici over spreken. Verbondenheid is sterk, gebondenheid is beklemmend.

Persoonlijk
De burgemeester heeft de kwaliteit het persoonlijke element goed naar voren te brengen. Zo leerden we dat Fabienne de Franse vrouw van de burgemeester, de Nederlandse uitspraak geleerd heeft door elke avond voor het slapen gaan voor te lezen uit Pluk van de Petteflet. Tjerk Bruinsma liet zich ook voorlichten door een Chinese nieuwkomer, hoe je de stress in een burgemeestershoofd kunt bestrijden met acupunctuur. Voor mij was het alweer veertig jaar geleden dat ik Nederlander werd. Gewoon over de post. Ben van der Velde nodigde als cultuurwethouder alle nieuwkomers uit deel te nemen aan onze culturele activiteiten in Vlaardingen. Hij gaf persoonlijk aan alle nieuwkomers het mapje met gratis uitnodigingen. Dat maakt het allemaal nog wat gemakkelijker om de weg naar de Nieuwe Stadsgehoorzaal, Vrije academie, bibliotheek en het Poppentheater de Zwarte Doos te vinden.

Welkom
De nieuwkomers werden uitdrukkelijk welkom geheten in de Vlaardingse samenleving. Er wordt een plaats gemaakt voor deze nieuwkomers – dát is duidelijk! Wat overigens een opdracht is voor de gehéle Vlaardingse samenleving! Deze plaats vinden, aan hen geven, en vooral deze zelf ook nemen, is niet de meest eenvoudige opdracht die we ons èn de nieuwkomers geven.

Gelukkig waren er een paar gemeenteraadsleden om dit ook maar meteen in praktijk te brengen: Jacqueline van Es (VVD), Joop Selier (CDA), Ivana Someren-Gardeniers (VV2000) en de drie GroenLinks fractieleden. Iedereen voerde geanimeerd gesprekken met de nieuwkomers en hun familie. De afwezige raadsleden hebben een kans gemist!

Het college was breed aanwezig, alleen Anny Attema was nog op vakantie.
Over werk, huisvesting, ambtelijke molens, opleiding, rechten en plichten, daar ging het natuurlijk over. Tjerk meldde aan de aanwezigen dat het in Vlaardingen ook gebruikelijk is om bij verhindering je af te melden. Lijkt me ook een aardige tip voor gemeenteraadsleden, maar dat terzijde.

Wandelen in de middag
De mysterietour in de middag - met dus één deelneemster, twee ambtenaren en drie raadsleden - ging via de burgemeesterskamer naar dat krachtige herdenkingsmonument van Leen Droppert op de Markt. Daarna over de Westhavenkade, met een bezoek aan het Vlaardings Museum, via de Oosthavenkade naar de Hoogstraat weer terug op zijn Goudriaans: schuin overstekend naar het Veerplein. Jacqueline van Es maakte de wandelaars daar nog attent op de twee bijzonder lantaarnpalen afkomstig van de Wereldtentoonstelling in Barcelona. Mevrouw Youssef kreeg door deze wandeling een inkijkje in de Vlaardingse historie. Terug in het Stadhuis bleken de eerste avondbezoekers al gearriveerd.

Toespraken in de avond
Het 'Vlaardingen-gehalte', de trots op Vlaardingen, was op een prettige en vooral praktische manier aanwezig in de presentatie van de burgemeester.
Gelukkig zijn we verschoond gebleven van zelfgenoegzame uitingen van overdreven vaderlandsliefde.
Het spreekuur van de wethouders werd aanbevolen als men er niet uitkwam via de gewone ambtelijke weg.
De burgemeester gaf op een interactieve manier de nieuwkomers zelf een belangrijke rol. Dat smaakt naar meer. Voor mij is het-persoonlijke-verhaal belangrijk om te horen of te lezen. Wij stellen daarom voor dit element bij volgende naturalisatiebijeenkomsten nóg verder uit te breiden. Een interview - zoals de burgemeester heel goed deed. Een foto. Een tekening van een kind. Allemaal mogelijkheden om de wederzijdse verbondenheid van een dergelijke kennismaking voelbaar te maken.

Feestje
Bij klassieke 'inwijdingrituelen' is het gebruikelijk dat nieuwkomers een persoonlijke presentatie doen of een 'geschenk' aanbieden. Het komt op die manier van twee kanten dus! Als de gemeenschap deze bijdrage 'aanvaard' is de zaak beklonken en kan het feestje beginnen. In de volgende maandelijkse bijeenkomsten moet dat zeker kunnen omdat het dan om slechts een paar nieuwkomers per keer zal gaan.
Een mix van ernst en vrolijkheid zou het geheel moeten blijven kenschetsen. Dat was op deze donderdag al heel goed geregeld!

De aanwezigheid van een jarige partner maakte het mogelijk op oer-Hollandse wijze "er is er één jarig" te zingen. En dat is absoluut wat vrolijker dan ons plechtstatige volkslied.....
Wij als fractie van GroenLinks hebben er van genoten - met dank aan de voorbereidende ambtenaren! Zijn er in de toekomst weer kinderen bij, is het zeker aardig daar iets extra’s voor te doen.

De toekomst
Wij zullen graag bij de volgende bijeenkomsten aanwezig zijn om nieuwe Nederlanders welkom te heten.
Thuisgekomen kwam las ik dat mevrouw Verdonk bakzeil gehaald had bij de Raad van State. Opnieuw keurt de Raad van State de inburgeringplannen van minister Verdonk af. Nederlanders mogen niet verplicht worden in te burgeren. Nederlanders zijn Nederlanders en mogen niet op basis van hun afkomst ongelijk behandeld worden. Ook niet zoals de minister zegt "voor hun eigen bestwil". Zij zal zich hierbij neer moeten leggen. Onze GroenLinks fractie in de Tweede Kamer zal hier komende dinsdag mondelinge vragen over stellen.
.....Ik was nog even ongerust geweest of ik ook op cursus moest, maar kon nú met een gerust hart en een stressloos hoofd gaan slapen.

Jack Tsang, GroenLinks Vlaardingen.