Ervaringen van een aantal GroenLinksers-op-campagne, opgetekend door Peter de Jong.
Altijd leuk om te lezen. Ook al is de campagne, en zijn de verkiezingen, al weer een tijdje geleden. Deze late plaatsing is te wijten aan een zieke webmaster – die de lezers op de site dit tóch niet wilde onthouden.

Hoewel het maandag tegen het eind van de middag best fris was, wist de verkiezingskoorts Meya Cornelisse, Marsha Zwikker en Peter de Jong toch aardig op temperatuur te houden. Als GroenLinks activisten herkenbaar aan de neongele partijhesjes, stonden ze in de aanloop naar de provinciale verkiezingen vóór de ‘booms’ opgesteld en wisten bij station Vlaardingen Centrum nog enkele honderden flyers mee te geven aan treinreizigers op weg naar huis of werk.
Zowel leuke ‘one liners’ als partij-ideologische standpunten konden aan de hand van de flyers met de passanten worden uitgewisseld.
“Denken jullie dat ik een opticien nodig heb ?” vroeg één van de passanten met het oog op de tekst ‘Zichtbaar Beter’ die achter op de neongele hesjes stond. “Nee dat niet, maar we denken wel dat er meer mensen met gezond verstand nodig zijn’ kon Marscha adrem antwoorden.
“Zijn jullie van GeelLinks” was een andere ludieke opmerking n.a.v. de hesjes waarop Meya getrakteerd werd.
Ook een jonge moeder met kinderwagen en zoontje aan de hand wist met GroenLinks mee te denken. Toen haar zoontje de folder aangereikt kreeg met de woorden. “Geef jij hem dadelijk maar aan je moeder” antwoordde ze “en dan geeft mama hem weer door aan de rest van de familie”.
Soms was het mogelijk wat dieper te gaan met wat minder haastige mensen die geen trein hoefden te halen. Daaroverheen was de luide stem van Peter vaak genoeg om aan te geven waar GroenLinks ook met de Provinciale verkiezingen voor staat. ‘GroenLinks, de moeite waard om over na te denken.”
Er waren veel positieve reacties van onderscheidene mensen, maar ook negatieve reacties van mensen die met hun uitstraling al duidelijk maakten waar hun enkelvoudige gedachten heen gaan.

Voor de GroenLinkse activisten was het in elk geval weer de moeite waard om zich in te zetten en politiek in beweging te zijn, i.p.v. thuis voor de buis op de bank te zitten met de kachel op 10.