Zaterdag 11 december kwamen een groot aantal fractieleden, bestuurders en wethouders van GroenLinks uit de regio Rijnmond samen aan de Coolsingel 57 in Rotterdam om te praten over de stortvloed aan asfalt- en betonprojecten die in de regio op stapel staan.
GroenLinks maakt zich hier grote zorgen over. Des te meer omdat het kabinet Rutte weinig oog lijkt te hebben voor zaken die natuur en milieu betreffen. Wij geloven dat er alternatieven zijn die stukken beter zijn voor mens, milieu en landschap.

Bron: GroenLinks Rijnmond 

De Vlaardingse wethouder Jan Robberegt gaf uitleg over de plannen om de Blankenburgtunnel tussen de A15 en A20 aan te leggen onder de Nieuwe Maas. De verbinding komt boven de grond in de Rijksbufferzone* Midden-Delfland, een natuurgebied tussen Maassluis en Vlaardingen. De weg sluit aan op de A20 die daarvoor tussen Vlaardingen en Schiedam verbreed wordt.
Resultaat: een waardevol buffergebied wordt opgeofferd en Vlaardingen raakt aan alle kanten omsloten door snelwegen. Bovendien is het niet ondenkbaar dat de aanleg van de Blankenburgtunnel een opmaat vormt voor het in een later stadium aanleggen van de A24, een verbinding tussen de A20 en de geplande A4 Midden-Delfland. Dat zou dan de weg vrijmaken om de A4 M-D aan te sluiten op de A13, waarmee een nieuwe ringweg ontstaat die Vlaardingen, Schiedam en Rotterdam omvat. Als dit gebeurt, dan wordt niet alleen het landschap van Midden-Delfland onherstelbaar aangetast, maar komt ook de leefbaarheid (lucht, geluid, gezicht) in de regio sterk in het gedrang.

Het standpunt van GroenLinks is duidelijk: geen Blankenburgtunnel.
Als er al een tunnel moet komen, dan gaat de voorkeur uit naar de Oranjetunnel ten westen van Maassluis, aangezien deze niet door natuurgebieden loopt en milieutechnisch beter is.

Wil Vissers, wethouder in Schiedam, gaf vervolgens een toelichting op de gang van zaken rond de A4 Midden-Delfland. De besluitvorming rond de weg is in een vergevorderd stadium. Er lopen nog een aantal procedures. Vraag is of de IODS-afspraken nagekomen worden. Volgens Saskia Bolten (wethouder Delft) neemt de projectleider Heijboer het hiermee niet al te nauw, hetgeen nog een interessante discussie kan opleveren. Hoewel wordt voorgespiegeld dat de weg een gelopen koers is, is dit nog allerminst zeker.

Statenlid José Chung in een eerder artikel: ‘A4 MD is een onzalig plan, geboren uit kortzichtigheid en gedragen door een drang tot scoren van een paar politici. Provincie of Rijkswaterstaat proberen u ten onrechte te laten geloven dat de aaneg van de A4 reeds een feit is. De strijd om het Midden-Delfland is nog niet gestreden. Verzet tegen de A4 is nog steeds zinvol’.

Tenslotte besprak Arno Bonte, fractievoorzitter GroenLinks Rotterdam, de plannen voor de A13/16; de weg die dwars door het Lage Bergse Bos de A16 moet verbinden met de A13. Deze weg zou dienen als ‘bypass’ om de knelpunten bij Overschie en in de stad op de A20 te ontlasten. Uiteindelijk blijkt het echter vooral een nieuw asfaltproject. De opbrengst? Binnen 15 jaar staat de hele boel opnieuw vast. Per saldo heb je dan alleen bereikt dat je met een dubbele capaciteit en extra overlast heb toegevoegd voor de omliggende (deel)gemeenten. Het tracébesluit is genomen, maar voorlopig is de uitvoering naar achteren geschoven. Na 2020 komt er waarschijnlijk wel geld beschikbaar. In het verlengde lijkt verdubbeling van de A13 een 'logisch' vervolg.

Al met al zaken die GroenLinks hevig verontrusten, zoals tijdens de daarop volgende discussie bleek. De deelnemers waren het eens met het uitgangspunt dat het Nederlandse wegennet in ‘af’ is. Meer asfalt levert geen bijdrage aan de oplossing van de verkeersproblematiek en doet alleen maar verder af aan de leefbaarheid en levenskwaliteit in de regio. GroenLinks pleit voor investeren in alternatieven als (light)rail, goede fietsverbindingen en vervoer over water.

Het heeft er alle schijn van dat de Rotterdamse haven en industrie én de stadsregio Rotterdam geen genoegen nemen met een afweging tussen verschillende opties: het is geen kwestie van of-óf, maar en-én.
De discussie gaat over 'ontbrekende stukken' en 'logische' vervolgen.
Wanneer het echter gaat om verdubbeling van het spoor tussen Delft en Schiedam, geeft men, tot groot ongenoegen van GroenLinks, niet thuis: tegenover 14 banen snelweg staan 2 banen
spoor. Een belachelijke verhouding die geen recht doet aan de mogelijkheden van het spoor om een fundamentele bijdrage te leveren aan de verkeersproblematiek.

Uit alle onderzoeken en rapporten blijkt steeds weer dat mee asfalt niet helpt tegen de files:
'Wanneer er meer wegen komen zal dit waarschijnlijk in het begin leiden tot minder files. Na verloop van tijd gaan de mensen die bijvoorbeeld buiten de spits of met het OV reisden echter weer in de spits met de auto reizen omdat het verkeer beter doorstroomt en nemen de files vervolgens weer toe. Daardoor neemt de drukte bij wegverbredingen vaak na verloop van tijd weer toe, maar zijn er wel meer mensen in staat om zich te verplaatsen'.

Deze uitspraak stond vroeger op de website van… Verkeer en Waterstaat.
Vreemd, dat Verkeer en Waterstaat zelf inziet dat meer asfalt niet tegen files helpt, maar toch staat te popelen om de asfaltmachinerie in werking te zetten. Zonder schroom worden de laatste restanten Zuid-Hollands polderlandschap en stiltegebieden platgewalst om wegen aan te leggen die niet helpen tegen files. Misschien is dat ook de reden dat bovenstaand citaat niet meer terug te vinden is op de website. Er waait immers een nieuwe wind door het ministerie.

Terughoudendheid en bezinning over de te volgen koers lijkt plaats gemaakt te hebben voor de botte bijl. Dat blijkt bijvoorbeeld uit het feit dat de minister van plan is de landschapsregimes af te schaffen die niet onder Europese wet- en regelgeving vallen. Daarnaast zijn er plannen om de crisis- en herstelwet die onder het kabinet Balkenende IV tijdelijk is geïntroduceerd, permanent te maken. Daarmee worden lokale overheden monddood gemaakt en kan de asfaltlobby rücksichtslos haar gang gaan.

Dit is uiteraard niet het scenario wat GroenLinks voor ogen staat. Als tijdens de bijeenkomst iets duidelijk werd, dan wel dat fracties, bestuurders en wethouders alles willen doen om goede alternatieven te ontwikkelen teneinde de hierboven geschetste onzalige plannen te verhinderen. Dat willen we uitdragen in de campagne voor de verkiezingen van de Provinciale Staten. In het verkiezingsprogramma lezen we o.a. het volgende: ‘GroenLinks vindt dat er een goed evenwicht moet zijn tussen werken en rust, tussen mens en natuur, en tussen wonen en recreëren. Daar zijn duidelijke keuzes voor nodig. GroenLinks vindt dat mensen dichtbij de stad recreatief moeten kunnen wandelen, fietsen, of gewoon even lekker buiten zijn. Dat ze moeten kunnen genieten van natuur, rust en mooie vergezichten.’

Over de verkeerssituatie in de provincie:
‘Zuid-Holland heeft geen gebrek aan wegen. Vrijwel nergens is nog een plek te vinden waar het verkeer niet is te horen of zien. Bij aanleg of verbreding van wegen gaat het steeds om tijdwinst van enkele minuten per rit, wat al snel weer te niet wordt gedaan doordat de extra wegcapaciteit meer verkeer aantrekt.

Het zou voor de maatschappij veel kostenefficiënter zijn als er in plaats van het nemen van de auto meer gewandeld of gefietst wordt, of meer per openbaar vervoer gereisd wordt en als er per auto meer mensen meerijden. Ook het spreiden van het gebruik van de mobiliteit in de tijd kan bijdragen aan meer efficiëntie. Bij het maken van ruimtelijke plannen kan de Provincie de mogelijkheden dicht bij het werk te wonen vergroten. Het ‘nieuwe werken’ waarbij we meer flexibiliteit creëren in werktijden en de locaties van ons werken, verkleint de behoefte aan mobiliteit en spreidt deze beter in de tijd. Schoon en zuinig vervoer moet de aantrekkelijkste keuze worden voor reizigers.

GroenLinks blijft kiezen voor een vernieuwende aanpak op het gebied van reizen en vervoer. De fiets en het openbaar vervoer krijgen daarbij prioriteit. Verdere groei van automobiliteit vindt GroenLinks onwenselijk. In deze tijd van (terecht) strenge luchtkwaliteitseisen, klimaatproblemen door CO2-uitstoot, en schaarse ruimte in en rond de steden moet het autorijden pas op de plaats maken. Auto’s rijden veelal met slechts de bestuurder zonder passagiers; de gemiddelde bezettingsgraad van de auto is minder dan 1,2. Ons wegennet wordt daarnaast slechts in 15-20% van de tijd echt intensief gebruikt. Dat is inefficiënt en brengt de economie schade toe. De huidige aanpak van het ‘oplossen’ van files door steeds meer asfalt aan te leggen heeft in elk geval gefaald. Het heeft alleen maar geleid tot meer auto’s die bij het volgende knelpunt in meer en langere files staan. Met name in en rond de steden is dit een nijpend probleem. Het probleem is dat de toegangscapaciteit van de steden voor autoverkeer simpelweg niet genoeg is. Het aanleggen van nieuw asfalt lost dat niet op. Dit geldt ook voor de doortrekking van de A4 en de A16.’

Uitspraken waar ook GroenLinks Vlaardingen het van harte mee eens is.


*) Een Rijksbufferzone is een gebied in Nederland dat door de rijksoverheid aangewezen is om stedelijke gebieden ruimtelijk te scheiden en daarmee de verstedelijking van het land te geleiden. In het verleden zijn in Nederland negen rijksbufferzones aangewezen, die sindsdien gevrijwaard zijn van grootschalige bebouwing.

Download:
Verkiezingsprogramma GroenLinks Zuid-Holland 2011 (629.97 KB)