In een zeer geïnteresseerd gezelschap GroenLinks leden vertelde Rik Grashoff, Tweede Kamerlid GroenLinks, op vrijdagavond 4 februari over het wel en wee van de besluitvorming over de Afghanistan missie. Gegeven het feit dat de fractie de beslissing nam om na de nodige aanpassingen de uitvoering van de motie Peters/Pechtholt te steunen noemde hij dat terecht een verantwoording. Alle ruimte dus aan de leden om Rik aan de tand te voelen. Zeker aan de vooravond van het congres was dat ook belangrijk voor de congresgangers.
Foto: Frederieke Verheijen
Achtereenvolgens werden o.l.v. Jack Tsang vragen gesteld over inhoud, strategische overwegingen en de manier waarop met de leden was omgegaan. In heldere bewoordingen gaf Rik toelichting op de inhoudelijke argumenten, de strategisch politieke analyse en het proces daarom heen.
Verhelderend was onder meer dat er in Afghanistan een groot verschil is tussen het platteland en de situatie in de steden. Het relatief ´rustige´ leven in de steden waar mensen gewoon naar hun werk gaan en intussen ook veel kinderen (ook meisjes) naar school. Het beeld dat niet klopt is dat er in de steden een soort primitieve Middeleeuwse samenleving is.
De keuze om als Nederland mee te werken aan de opbouw van een rechtsstaat, waarin de politie niet elke verdachte onmiddellijk als een crimineel beschouwd, werd breed gedeeld. Een enkeling bleef vanuit een principieel pacifistische denktrant toch het militaire karakter van de missie voorop stellen. Het was overigens ook duidelijk dat je je niet achter de Duitse militairen kunt verschuilen als het gaat om bescherming van de eigen mensen. De Srebrenica-frustratie is nog flink aanwezig bij het leger.
Het getal echte militairen bij de missie is gering. Een zeer groot deel zit in ondersteuning. Van koks tot inlichtingendienstpersoneel. Van juristen tot gewone politietrainers.
Geen garanties over een succesvolle afloop. Wèl een steun voor de kinderen, die voor het eerst naar school gaan. Wèl een keus om de rechtsstaat op een fatsoenlijke manier te helpen opbouwen. Als je corruptie wilt bestrijden zul je toch een justitieel apparaat moeten hebben. Dat de kosten van de opbouw daarvan niet drukken op het budget van de Nederlandse ontwikkelingshulp is meegenomen.
Mondiaal maakten we eerder met onze gedachten naam. Of deze Nederlandse (GroenLinks) aanpak van de politietraining opnieuw naam gaat maken zal de geschiedenis leren. Rutte zegt nu al (al of niet uit opportunistische overwegingen) dat hij er allemaal niet op gekomen was en dat het voorstel door de ingreep van GroenLinks aanzienlijk verbeterd is.
Een kijkje in de Haagse kaasstolp verhelderde het turbulente proces en de bijzondere wijze waarop de fractie tot haar besluit gekomen is.
Of het allemaal voldoende was om het congres mee te krijgen wisten we bij het dankwoord van afdelingsbestuurder Jos Noordhuizen nog niet.
Al met al een zinvolle avond die naar meer smaakt. Rik Grashoff beloofde dat de Tweede Kamerfractie zeker bereid is om in de toekomst bij dergelijke zwaarwegende punten het land in te gaan.