Een 'stadsmarinier" voor de monumentenzorg en een website voor sloopkunst.

-------------------------------------------------------------------------------------------------

Vlaardingen, 5 november 2007

Betreft: reactie op briefnummer VLD/2007/58112

 

Geachte heren Versluis en Robberegt, beste Hans en Jan,

Dank voor de antwoorden Hans.
Laten we hopen dat je met de maatregelen die je neemt een nieuw Vlaardings monumenten-beleid aankondigt.

Wij zijn verheugd dat je de suggestie om onze monumentale geschiedenis goed vast te leggen overneemt. Blijft natuurlijk wel staan dat documenteren niet in de plaats staat voor het behoud van het monument zelf. De suggestie onzerzijds is ook ontstaan uit de soms ‘plotselinge’ sloopacties die in Vlaardingen voorkwamen (voorkomen). Ik denk nog maar even aan de sloop van het poortgebouw door de Norfolk-bouwers, ook voor jou een verassing heb ik begrepen.
Gezien de sombere voorgeschiedenis van misverstanden en onvoldoende ‘college prioriteit‘ aan monumentenzorg ben ik nog niet geheel van mijn ongerustheid af. Laat ik maar zeggen dat we het beleid kritisch en opbouwend zullen blijven volgen. Tijdens de begrotingsbehandeling zal ik opnieuw de aandacht vestigen op de naar ons idee noodzakelijke inzet van het college in deze.


Prima dat je ambtelijk afspraken hebt gemaakt over de communicatie met de Historische Vereniging.
Als Gerard Hoogerwaard voor ons allen aanspreekbaar is voor onvoorziene gebeurtenissen dan is dat een verbetering. Binnen de mogelijkheden hoop ik dat hij ook de bevoegdheden heeft om tot snelle actie over te kunnen gaan. Een soort 'stadsmarinier' voor de monumentenzorg dus.
Als we van de nadruk op vergunningen en formele procedures afkomen en gaan naar bouwhistorisch inzicht en kwaliteitsmonumentenzorg dan gaat het de goede richting op. Want je weet: wat je sloopt komt nooit meer terug.

Dan nog de kunstwerken.
Laatst deden Bram Keizerwaard en Kees Borsboom mij de suggestie om op de website van de gemeente Vlaardingen een lijst te publiceren van opgeslagen en in sloopprojecten aanwezige kunstwerken.
Het lijkt mij goed daarbij aan te geven wat al of niet de plannen met het kunstwerk zijn.
Mogelijke gegadigden voor een dergelijk kunstwerk kunnen dan in onderhandeling treden met het college om zo’n kunstwerk te verwerven of in bruikleen te krijgen. Een goed voorbeeld is natuurlijk de plaatsing van het kunstwerk van Jan de Winter in de toegang van het Groen.
Een toezichthouder of eigenaar kan ook bij bruikleen gevonden worden bij instituten die kennis verbinden met continuïteit ik denk aan het Museum met veel historisch inzicht als kwaliteit of de Vrije Academie met ervaring op het gebied van kunstuitleen en inzicht in de monumentale kunsten. Via de beleidsgestuurde contactfinanciering komt dat wel goed.

Wat betreft de LTS meld je mij dat er een bestemming is gevonden voor het glas-in-loodraam.
Ik weet dat ook het beeldje een goede bestemming heeft gevonden. Mooi!
Ik ben nog wel nieuwsgierig naar de woon- en verblijfplaats van de wandschildering - ik dacht een scrafitto. Mocht deze verloren zijn gegaan dan heeft Jeroen ter Brugge nog een opname voor je.
Ik vraag je aandacht hiervoor omdat bij muurschilderingen en baksteenreliëfs er natuurlijk meer technische en financiële problemen kunnen ontstaan. Het gaat dan uiteraard om de afweging.
Als die bewust en transparant gemaakt wordt is dat goed. Als dat aan het toeval of de bouwer wordt overgelaten zijn we natuurlijk verkeerd bezig. Ik memoreer het verdwijnen van een bijzonder wederopbouw bakstenen reliëf van Berend Hendriks op het voormalig het GEB-gebouw in Vlaardingen (Architecten Van der Vlis en Van Pelt, 1960). Als positief voorbeeld noem ik de redding van het glas-in-loodraam van het HVO poortgebouw door Jeroen ter Brugge. Hij moest het indertijd wel uit de krant lezen.

Ik hoor nog wel van jullie wat met de suggesties gedaan wordt.

 

Met vriendelijke groet,

Jack Tsang,
mede namens de fractie van GroenLinks Vlaardingen.