Kees Alderliesten is overleden. Op 22 april 2010. Nog geen 57 jaar oud. Case zegt: “This “KEES” Is Closed”.
Ineens afgesloten, ‘weg’, het aards bestaan van een karakteristieke Vlaardinger.
Die je prangend aankeek. Veel in gevoelige taal wist vast te leggen.
Weg? Zelfs in de diepste diepten is hij niet meer te vinden. Hij was gewoon hier, net als wij.
Maar weg? Hij is gewoon hier, net als altijd, net als wij, net als lucht, als een gedachte zwart op wit. Hij heeft “de stilte, in haar eenvoud nooit vernomen”, dat is over. Zijn stil moment is daar.
Zijn lied lijkt verstomd, maar die stilte is oorverdovend. Liederen van verlangen overheersen.
Namens GroenLinks Vlaardingen,
Arnold van Kalken.
Gedicht op de rouwkaart:
Ik heb de stilte
in haar eenvoud
nooit vernomen,
ik zong teveel liederen
van verlangen
om een stil moment
Maar in dit verstilde landschap
met wolken, gras
en een tochtsloot,
ademt zij
met een westenwind,
streelt mijn huid,
legt mijn wanhopig denken
het zwijgen op
en noemt zich bij name
in het lispelen
van de bladeren.
We herinneren ons ook het gedicht dat Kees maart 2005 schreef voor onze actie
"1000 redenen om de Broekpolder groen te houden"
De Broekpolder en de anarchie
Voor mijn jeugdvrienden
Jong, mooi, gezond en stralend in onze jeugd
Met veel verstand van dat wat wij nog niet wisten.
In andere wijsheden heb ik mij nooit meer verheugd,
Dan in die vrolijke wijsheid van ons, anarchisten.
Dwalend en dromend in de Broekpolder, toen nog leeg,
Die grond, dat moederland om voor te vechten,
Waar de anarchie vanaf de bodem gestalte kreeg,
Waar wij de strijd met geweld zouden beslechten.
Tegen de dreiging van de snelweg en de stad,
Die gruwelen en gezwellen van asfalt en beton,
Waarin burgermoraal en zielloosheid waren vervat.
Zo waren wij toen, omdat het niet anders kon,
Dus voor die anarchie en de jongens die er nu dwalen,
Laat de zon er in de leegte en op die jongens stralen.
Kees Alderliesten.
Broekpolder, 16 maart 2005.