De gemeenteraad heeft op 5 en 6 juli de voorjaarsnota behandeld en vastgesteld. Financieel staat de gemeente Vlaardingen er goed voor en veel investeringen uit het coalitieakkoord kunnen uitgevoerd worden. Dat is mooi! Vlaardingen zal er de komende jaren echt op vooruit gaan: meer ecologisch groen, en een omvorming van de binnenstad.
Maar wat heb je aan al die mooie investeringen wanneer je alleen maar bezig bent met zorgen over je volgende rekening? Of weer een stapel sollicitatiebrieven moet schrijven, op afspraak moet en aan tig andere regels moet voldoen, omdat je anders wordt gekort op je bijstand?
Dit kan anders! Daarom heeft GroenLinks, samen met CU/SGP, D66 en PvdA, een voorstel ingediend om te starten met een pilot voor een ‘Regelarme bijstand’ gebaseerd op vertrouwen. Dus minder verplichtingen, minder tegenprestaties en juist meer rust en ruimte. Mensen krijgen hierdoor meer kansen om hun leven invulling te geven en te doen waar hun hart ligt.
Voor de pilot ‘regelarme’ bijstand heb is € 300.000,- gereserveerd.
Gelukkig stemde de gemeenteraad uiteindelijk in met het voorstel.
Indiener Neill Voorburg is erg blij met het aannemen: “Het is de hoogste tijd dat we niet regels, maar mensen weer centraal stellen. Dit is een mooie en belangrijke eerste stap op weg naar meer vertrouwen in een kwetsbare groep mensen.”
Hieronder de uitgesproken bijdrage van fractievoorzitter Neill Voorburg:
Voorzitter,
In de wirwar van mijn gedachten en gevoelens word ik elke ochtend wakker met een knoop in mijn maag. Ik zit in de bijstand en voel me gevangen in een spinnenweb van onzekerheid en beperkingen.
Elke keer dat ik probeer vooruit te komen, lijkt ik te worden tegengehouden door ingewikkelde regels en het negatieve beeld dat men heeft van mensen in mijn situatie.
Telkens weer wordt me verteld dat ik moet vechten om eruit te komen, om mijn leven te verbeteren. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Ik solliciteer keer op keer op banen, maar de afwijzingen stapelen zich op. Elke keer dat ik een afwijzingsbrief ontvang, voel ik me kleiner en minder waard. Ik ga hierdoor zo ontzettend twijfelen aan mijzelf.
Wanneer ik door Vlaardingen loop, zie ik dat anderen het beter doen dan ik. Dure auto's rijden voorbij, mensen gaan naar de bioscoop of zitten aan een terras aan de visbank. Wat zien ze er onbezorgd uit. Het verschil tussen hun leven en dat van mij lijkt me zo groot. Ik voel een mix van afgunst en frustratie. Waarom kunnen zij genieten van het leven, terwijl ik me altijd zorgen maak over de volgende rekening die ik moet betalen?
Deze ervaringen hebben een ontzettend groot effect op me. Mijn zelfvertrouwen neemt af en ik voel me soms machteloos. Het is niet makkelijk anderen wel te zien slagen en ik vraag me af waarom het mij maar niet lukt. Het is een constante strijd tussen hoop en wanhoop, tussen de wens om mijn situatie te veranderen en de angstaanjagende gedachte dat dit misschien wel mijn lot is.
Via een buurman ben ik in contact gekomen met tuinieren. Ik word blij wanneer ik tuinen zie bloeien en planten zie groeien. Het geeft me veel voldoening om iets te maken en verzorgen. Maar tussen het solliciteren en het deelnemen aan de verplichte activiteiten die van mij worden verwacht, blijft er maar weinig tijd over om hier aan te besteden. Balen.
Soms, krijg ik de kans om vrijwilligerswerk te doen bij tuinprojecten van mijn buurman. Ik vind het heerlijk om mijn handen in de aarde te steken en iets te betekenen voor anderen. Helaas kan ik niet gewoon een paar uur per week voor hem werken. Want dan mis ik afspraken en word ik gekort op mijn bijstandsuitkering. Maar ik laat me niet gek maken en blijf vastberaden. Inmiddels kweek ik mijn eigen groente op mijn vensterbank en onderhoud ik een klein stukje groen op de hoek van mijn straat.
Dus, ondanks de uitdagingen waar ik zo’n beetje dagelijks tegenaan loop, blijf ik zo positief mogelijk. Ik weiger bij de pakken neer te zitten. Ik ben meer dan alleen mijn financiële situatie, ik ben een gelukzoeker en wil een betere toekomst.
Voorzitter,
Het is volgens mij belangrijk om empathie en begrip te tonen voor de uitdagingen waarmee mensen in moeilijke situaties te maken hebben, en om samen te werken aan het creëren van een maatschappij waarin solidariteit het uitgangspunt is. Ik geloof echt dat verandering mogelijk is, zelfs wanneer het moeilijk of ontmoedigend lijkt.
Want voorzitter in dit huis bedenken we allerlei plannen en vanavond zullen er weer heel veel de revue passeren. En u kent me: ik ben ook niet vies van het doen van voorstellen en het smeden van mooie plannen. En begrijp me niet verkeerd. Er zijn plannen en visies nodig. Op de binnenstad, het groen, woningbouw. Het is niet voor niets dat we ook een motie indienen om NME (Natuur- en Milieu- Educatie) weer beter bereikbaar te maken voor kinderen in Vlaardingen.
Dus voorzitter, Ik bagatelliseer de plannen niet. We zetten mooie stappen met elkaar. Maar dankzij enkele gesprekken de afgelopen weken ben ik met de neus op de feiten gedrukt: er wonen mensen in Vlaardingen aan wie dit alles voorbij gaat. Mensen die nu niet voldoende profiteren van onze investeringen en voor wie dit ook in de toekomst weinig invloed zal hebben.
Ik ben trots op wat de coalitie in korte tijd bereikt heeft en ben blij dat we broodnodige investeringen doen in Vlaardingen. De stad zal er de komende jaren echt veel mooier uit gaan zien. Maar laten we een groep mensen niet vergeten. Daarom doet GroenLinks een voorstel om te beginnen met een vertrouwensexperiment voor mensen in de bijstand. Verschillende onderzoeken laten zien dat wanneer we mensen in de bijstand meer ruimte en vertrouwen geven, dit leidt tot minder stress en minder mentale problemen.
Voorzitter, het huidige stelsel werkt niet voldoende en kent diverse knelpunten. Uit een beleidsanalyse uitgevoerd door het ministerie van sociale zaken en werkgelegenheid, gepresenteerd in november 2022 blijkt dat er sprake is van te strikte standaardverplichtingen, wantrouwen van burgers jegens de overheid en vice versa, geen menselijke maat, te weinig aandacht en te weinig passende ondersteuning.
De opstap naar werk vanuit de uitkering zou makkelijker moeten worden. Op dit moment gelden er teveel verschillende regels rond bijverdienen. Om dit voor een groep Vlaardingers te veranderen vraagt GroenLinks om een pilot. Om mensen meer persoonlijke begeleiding en de ruimte te geven om zich ontwikkelen, daar waar hun passie ligt. Dus geen tegenprestaties en minder verplichtingen. Dit lijkt niet alleen te zorgen voor meer levensvreugde, ook verhoogt het de kans op het vinden van een fulltime baan waar mensen voldoening uit halen.
Voorzitter ik vraag mijn collega’s in dit huis om dit voorstel te beoordelen op de kansen die het biedt, te kijken naar wat er wel kan en niet te blijven steken in mitsen en maren. Het is de hoogste tijd dat we niet regels maar de mens weer centraal stellen.
Ik dank u wel.
